ඡායාරූප මාධ්‍යවේදියෙකු වන එරංග ජයවර්ධන පුලිට්සර් ත්‍යාගය සඳහා නම් කිරීම ශ්‍රී ලංකාවේ මාධ්‍යයට හේතු කිහිපයක් නිසා වැදගත් වේ. පළමුව, එය සමාජය තුළ මාධ්‍යවේදීන්ගේ සහ මාධ්‍යවල කාර්යභාරයේ වැදගත්කම සහ මහජනතාව දැනුවත් කිරීම සඳහා ඔවුන් ඉටු කරන තීරණාත්මක කාර්යභාරය ඉස්මතු කරයි. දෙවනුව, එය ශ්‍රී ලාංකේය ඡායාරූප ශිල්පියෙකුගේ කාර්යය ජාත්‍යන්තර පිළිගැනීම තුල රටේ මාධ්‍ය කර්මාන්තය ගෝලීය සිතියමට ඇතුළත් කරයි. මීට අමතරව, මෙම නම් කිරීම ශ්‍රී ලංකාවේ ඡායාරූප මාධ්‍යකරණයේ දියුණුව සඳහා අවස්ථා සහ අරමුදල් වැඩි කිරීමට හේතු විය හැක. මෙමගින් වැඩි මාධ්‍යවේදීන් පුහුණු කිරීමට සහ කර්මාන්තය තුළ වැඩි රැකියා අවස්ථා ඇති කිරීමට හේතු විය හැක.
සමස්තයක් ලෙස ගත් කල, එරංග ජයවර්ධන පුලිට්සර් ත්‍යාගය සඳහා යෝජනා කිරීම ශ්‍රී ලංකාවේ මාධ්‍ය සඳහා සුවිශේෂී ජයග්‍රහණයකි. එය පුද්ගල මාධ්‍යවේදියෙකුගේ කාර්යය හඳුනා ගැනීම පමණක් නොව, සමාජය දැනුවත් කිරීම සහ බලයේ සිටින අය වගකිව යුතු බවට පත් කිරීම සඳහා පුවත්පත් කලාවේ සහ මාධ්‍යයේ වැදගත්කම පෙන්නුම් කරයි.
තවද, එරංග ජයවර්ධනගේ කාර්යය ඇගයීම ශ්‍රී ලංකාවේ අනෙකුත් මාධ්‍යවේදීන්ට සහ මාධ්‍ය වෘත්තිකයන්ට තම කාර්යයේ සීමා මායිම් නොකඩවා ඉදිරියට ගෙන යාමට සහ විශිෂ්ටත්වය සඳහා වෙහෙසීමට පෙළඹවිය හැකිය. සමස්තයක් වශයෙන්, මෙම ලැයිස්තුගත කිරීම ශ්‍රී ලංකාවේ මාධ්‍ය සහ එය සේවය කරන පුළුල් සමාජය කෙරෙහි ධනාත්මක බලපෑමක් ඇති කළ හැකිය.
ශ්‍රී ලංකාවේ මාධ්‍ය ක්ෂේත්‍රය සංකීර්ණ වන අතර මෑත වසරවල විවිධ අභියෝගවලට සහ සීමාකාරී ක්‍රියාමාර්ගවලට යටත්ව තිබේ. රටේ ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවෙන් අදහස් ප්‍රකාශ කිරීමේ නිදහස සහ මාධ්‍ය නිදහස සහතික කර තිබියදීත්, මාධ්‍යවේදීන්ට ඔවුන්ගේ කාර්යයේදී සැලකිය යුතු බාධාවලට මුහුණ දී තිබේ.
ශ්‍රී ලංකාවේ මාධ්‍ය මුහුණ දෙන ප්‍රධාන අභියෝගයක් වන්නේ පළිගැනීම්වලට ඇති බිය නිසා ස්වයං වාරණය බහුලව පැවතීමයි. බොහෝ මාධ්‍යවේදීන් තම වාර්තාකරණයට සීමා කිරීම් වාර්තා කර ඇත, විශේෂයෙන් සංවේදී දේශපාලන හා සමාජීය කාරණා සම්බන්ධයෙන්. වසර ගණනාවක් පුරා මාධ්‍යවේදීන්ට හිරිහැර කිරීම්, තර්ජනය කිරීම් හෝ ඝාතනය කිරීම් සිදු වී ඇති අතර, මෙය බියෙන් හා බිය ගැන්වීමේ සංස්කෘතියකට තුඩු දී ඇති බව රහසක් නොවේ.
අඛණ්ඩව මාධ්‍ය නිදහස සීමා කිරීම සඳහා රජය නීතිමය සහ නියාමන ක්‍රියාමාර්ග භාවිතා කරන බව ද ප්‍රසිද්ධ වී තිබේ. මාධ්‍යවේදීන් අත්අඩංගුවට ගැනීම සඳහා ත්‍රස්තවාදය වැළැක්වීමේ පනත (PTA) භාවිතා කර ඇති අතර, මාධ්‍ය අන්තර්ගතය පාලනය කිරීම සහ අධීක්ෂණය කිරීම සඳහා වාරණය, අන්තර්ජාල වසා දැමීම් සහ නිරීක්ෂණ වැනි වෙනත් ක්‍රියාමාර්ග යොදාගෙන ඇත.
මෙම අභියෝග මධ්‍යයේ වුවද, ඉහළ මාධ්‍ය ප්‍රමිතීන් රකින සහ මහජන යහපත වෙනුවෙන් වාර්තා කරන මාධ්‍ය සංවිධාන කිහිපයක් තවමත් ශ්‍රී ලංකාව තුළ පවතී. කෙසේ වෙතත්, රට තුළ පවතින සංකීර්ණ දේශපාලන තත්ත්වය හේතුවෙන් අපක්ෂපාතී සහ ස්වාධීන වාර්තාකරණය සැපයීමේදී මාධ්‍ය කර්මාන්තය දිගින් දිගටම බාධාවලට මුහුණ දෙමින් සිටී.
මේ අතර පවතින ශ්‍රී ලංකාවේ ඡායාරූප මාධ්‍යවේදය වර්ධනය වන ක්ෂේත්‍රයක් වන අතර, ශ්‍රී ලාංකේය සමාජයේ සංකීර්ණත්වය පිළිබිඹු කරන උසස් තත්ත්වයේ නිර්මාණ නිෂ්පාදනය කරන වෘත්තීය ඡායාරූප ශිල්පීන් සහ ඡායාරූප මාධ්‍යවේදීන් තවමත් රට තුල සිටිති.
මෙහිදී මා අදහස් කරනුයේ සම්ප්‍රදායික මාධ්‍ය ආයතන පමණක් නොවේ. ඩිජිටල් මාධ්‍යයේ නැඟීමත් සමඟ ඡායාරූප මාධ්‍යකරණය ශ්‍රී ලංකාවේ ප්‍රවෘත්ති වාර්තාකරණයේ වැදගත් අංගයක් බවට පත්ව ඇත. ඡායාරූප බොහෝ විට කතාව පැවසීමට, හැඟීම් ප්‍රකාශ කිරීමට සහ සිදුවීම්වල සාරය ග්‍රහණය කර ගැනීමට භාවිතා කරයි. විශේෂයෙන්ම, රටේ ඉතිහාසය ලේඛනගත කිරීමේදී ඡායාරූප මාධ්‍යවේදය තීරණාත්මක කාර්යභාරයක් ඉටු කර ඇත, විශේෂයෙන් සිවිල් යුද්ධය සහ පශ්චාත් යුධ සංහිඳියා කාලය තුළ.
ශ්‍රී ලංකාවේ ඡායාරූප මාධ්‍යවේදීන් සේවයේ යොදවන මුද්‍රිත සහ ඩිජිටල් යන මාධ්‍ය ආයතන කිහිපයක් තිබේ. කෙසේ වෙතත්, අනෙකුත් පුවත්පත් කලාවන් මෙන්, ඡායාරූප මාධ්‍යවේදය මූල්‍ය බාධාවන්, මාධ්‍ය නිදහස සීමා කිරීම් සහ පුහුණු අවස්ථා නොමැතිකම ඇතුළු විවිධ අභියෝගවලට මුහුණ දෙයි.
මෙම පසුබිම තුල, එරංග ජයවර්ධන පුලිට්සර් ත්‍යාගය සඳහා අවසන් තරඟකරුවෙකු ලෙස ලැයිස්තුගත කිරීම වැනි මෑතකාලීන පිළිගැනීම් වලින් පිළිබිඹු වන්නේ ශ්‍රී ලාංකේය ඡායාරූප මාධ්‍යවේදීන් ජාත්‍යන්තරව පිළිගැනීමට ලක්වන සහ සමරනු ලබන නිර්මාණ නිෂ්පාදනය කරන බවයි. සමස්තයක් වශයෙන්, අභියෝග මධ්‍යයේ වුවද, ශ්‍රී ලංකාවේ ඡායාරූප මාධ්‍යවේදය මාධ්‍ය කර්මාන්තයේ අත්‍යවශ්‍ය අංගයක් වන අතර අනාගත පරම්පරාව සඳහා තොරතුරු සහ ලේඛනගත කිරීමේ තීරණාත්මක මූලාශ්‍රයකි.
දශක කිහිපයක් පුරා ලංකාවේ මාධ්‍ය ඡායාරූපකරණයේ යෙදුනු අයෙකු ලෙස , ශ්‍රී ලාංකේය ඡායාරූප මාධ්‍ය ක්ෂේත්‍රයේ වෘත්තීය මට්ටම ඉහළ නැංවීම සඳහා මා හඳුනා ගත් මෙන්න යෝජනා කිහිපයක් වේ. එරංග සම්බන්ධ පුලියස්ටර් නාම යොජනා ප්‍රවෘත්තිය, මගේ යොජනා ලංකාවේ මාධ්‍ය ක්ෂෙු්ත්‍රයට ඉදිරිපත් කිරීමට සුදුසු කාලෝචිත පසුබිමක් ඇති කරයි. ඒ මෙසේය :
- ප්‍රායෝගික ප්‍රජාවක් වර්ධනය කරන්න: ඡායාරූප මාධ්‍යවේදීන්ට ඔවුන්ගේ වැඩ බෙදා ගැනීමට, දැනුම හුවමාරු කර ගැනීමට සහ වෘත්තීය ජාල ගොඩනගා ගැනීමට හැකි ප්‍රායෝගික ප්‍රජාවක් පිහිටුවීම.
- උපදේශන වැඩසටහනක් සාදන්න: වඩාත් පළපුරුදු ඡායාරූප මාධ්‍යවේදීන්ට අදාළ සහ ප්‍රායෝගික අත්දැකීම් එක් පරම්පරාවකින් තවත් පරම්පරාවකට සම්ප්‍රේෂණය වන බව සහතික කිරීම සඳහා තරුණ සහ නැගී එන දක්ෂතා සමඟ ඔවුන්ගේ දැනුම සහ කුසලතා බෙදා ගත හැකි උපදේශන වැඩසටහනක් සංවර්ධනය කරන්න.
- ඡායාරූපකරණයේ ප්‍රමිතීන් ක්‍රියාශීලීව ඉහළ නැංවීම: සාධාරණ, වෛෂයික සහ විනිවිද පෙනෙන ඡායාරූපකරණය සහ ඡායාරූපකරණය සඳහා කර්මාන්ත ප්‍රමිතීන්, මාර්ගෝපදේශ සහ හොඳම භාවිතයන් සංවර්ධනය කිරීම.
- සත්කාරක කර්මාන්ත සිදුවීම්: ශ්‍රී ලාංකීය ඡායාරූප මාධ්‍යකරණය ප්‍රදර්ශනය කිරීම සඳහා සිදුවීම්, ප්‍රදර්ශන සහ තරඟ සංවිධානය කිරීම සහ කර්මාන්තය තුළ දෘශ්‍යතාව, ජාලකරණය සහ සහයෝගීතාව වැඩිදියුණු කිරීම සඳහා අවස්ථා නිර්මාණය කිරීම.
- අඛණ්ඩ වෘත්තීය සංවර්ධනය සඳහා අවස්ථා ලබා දීම: ඡායාරූප මාධ්‍යවේදීන්ට ඔවුන්ගේ වෘත්තියට අදාළ නව තාක්ෂණයන් සහ භාවිතයන් සමඟ සම්බන්ධ වීමට හැකි වන පරිදි වැඩමුළු, සම්මන්ත්‍රණ සහ සම්මන්ත්‍රණ වැනි වෘත්තීය සංවර්ධනය දිගටම කරගෙන යාමට අවස්ථාව ලබා දීම.
- සහයෝගීතාවය සහ කණ්ඩායම් වැඩ ප්‍රවර්ධනය කිරීම: ඡායාරූප මාධ්‍යවේදීන්, සංස්කාරකවරුන් සහ අනෙකුත් කර්මාන්ත පාර්ශවකරුවන් අතර සහයෝගීතාවය සහ කණ්ඩායම් වැඩ කිරීම දිරිමත් කිරීම. මෙම සහයෝගීතාවයට නිර්මාණාත්මක අදහස්, කුසලතා සහ අත්දැකීම් හුවමාරු කර ගැනීමට දායක විය හැකි අතර, එය වඩාත් ඵලදායී ඡායාරූප කතන්දර නිෂ්පාදනය කිරීමට උපකාරී වේ.
මේ ශ්‍රී ලාංකේය ඡායාරූප මාධ්‍ය ක්ෂේත්‍රයේ වෘත්තීය මට්ටම වැඩිදියුණු කිරීම සඳහා දියත් කළ හැකි මුල පිරීම් පිළිබඳ උදාහරණ කිහිපයක් පමණි.
|අනුරුද්ධ ලොකුහපුආරච්චි
(මුහුණ පොතෙන්)
